De magische aantrekkingskracht van Yellowstone verklaard

Het Amerikaanse Yellowstone National Park bestaat al sinds 1 maart 1872 en is hiermee het oudste nationale park ter wereld. De voor dit park zo karakteristieke, kleurrijke plaatjes van de geothermische activiteit en de bizons zullen velen bekend voorkomen. Wat mij betreft is het een van de mooiste plekken van Amerika en ik weet dan ook zeker dat ik hier nog een tweede keer heen zal gaan.

Voordat we Yellowstone zouden bezoeken, kwamen we aan in de hoofdstad van Colorado: Denver. Deze stad heeft ontzettend veel te bieden. Van de rijke goudzoekers geschiedenis tot fraaie historische gebouwen en van uiteenlopende musea tot kleurrijke streetart. Er hangt een gezellig sfeertje, wat wellicht ook kan komen door de aanwezigheid van de vele ambachtelijke bierbrouwerijen. Wij kwamen echter voor de natuur, dus hebben slechts een halve dag in Denver doorgebracht. We bekeken het bekende State Capitol en een stukje van het autovrije centrum, waar we overigens heerlijk dineerden. Achteraf vind ik het jammer dat we niet even een kijkje hebben genomen bij de iconische Big Blue Bear, een enorme blauwe beer die naar binnen lijkt te kijken in een gebouw. De volgende ochtend verlieten we de grote stad en reden naar het Rocky Mountain National Park.

Vooral het Canadese gedeelte van de Rocky Mountains is bij veel mensen bekend, maar dit reusachtige gebergte loopt voor een heel groot deel door Amerika. In totaal zijn de ‘Rockies’ ruim 3000 kilometer lang en lopen ze vanaf New Mexico helemaal door tot het uiterste noorden van het Canadese Brits-Columbia. Het Rocky Mountains National Park ligt ongeveer 100 kilometer boven Denver en wij kwamen het park aan de zuidkant binnen. Zoals wel vaker in Amerika krijg je bij de ingang van het park een krantje/folder met daarin een plattegrond, veel informatie en diverse routes. Bij onze eerste stop hebben we de mogelijkheden dan ook even doorgenomen en een planning voor de komende dagen gemaakt. De eerste officiële stop voor ons was de Holzwarth Historic Site. Hier staat de oude ranch van de Holzwarth familie en deze is meer dan 100 jaar oud. Met de prachtige achtergronden en oude werktuigen is het niet moeilijk voor te stellen hoe het leven hier destijds moet zijn geweest.

We vervolgden onze route naar de Alpine Ridge Trail en kregen onderweg prachtige uitzichten voorgeschoteld. Eenmaal aangekomen maakten we een korte wandeling naar de top, die ons bracht tot maar liefst 12005 voet (ruim 3600 meter!) boven zeeniveau. De omgeving hier zit vol met marmotten en andere leuke beestjes die zich verstoppen tussen de vele rotsen en spleten. Het park – en dan vooral het noordelijke deel - staat bekend om de bighorn sheep, maar deze hebben wij helaas niet gezien (althans; we kwamen deze uiteindelijk aan het einde van de reis nabij Las Vegas tegen, maar niet in het Rocky Mountain National Park). Wel hebben we in dit park ontzettend veel wapiti's gezien en diverse andere dieren zoals de vos op de foto. Na een overnachting in het plaatsje Estes Park keerden we terug voor het oostelijke deel van het park waar de meeste wandelroutes bij elkaar liggen. We wandelden naar Bear Lake, Dream Lake en Emerald Lake. Allemaal even schilderachtig en pittoresk. Vanwege tijdgebrek moesten we Lake Haiyaha noodgedwongen overslaan, maar dit is voor mij al reden genoeg om nog eens terug te komen.

Na het Rocky Mountain National Park reden we verder in noordwestelijke richting langs wegen waar we lange tijd niemand tegen kwamen. Enkel paarden vergezelden ons zo nu en dan langs de weg. Nabij het Grand Teton National Park werd het landschap langzaam weer wat groener en waterrijker. Ook zagen we, naarmate we dichter bij het park kwamen, de ene na de andere prachtige ranch. De bergen hier, met de zo kenmerkende toppen, weerspiegelen vaak schitterend in de kraakheldere meren. Een aanrader is om een boottocht te maken over één van deze meren. Wij kozen voor de boottocht over Jenny Lake om daarna de wandeling te maken naar Inspiration Point, waarvandaan je een weids uitzicht hebt over het meer.

Alle mooie uitzichten ten spijt: ze golden voor ons slechts als voorgerechtjes voor ons absolute hoofdgerecht: Yellowstone National Park. Vanuit Grand Teton rijd je zo de zuidingang van het park binnen. De foto's van de bizons die we in de verte zagen, worden meteen gewist want ze staan hier vaak ineens zo dichtbij dat we ons bijna zorgen maken om de auto (zo'n robuuste kop kan een aardige deuk veroorzaken). Ook krijgen we vast een voorproefje op de geothermische activiteiten met de rookpluimpjes die her en der opstijgen. We gebruikten onze eerste dag om meer het oosten te bezoeken; uiteraard de prachtige ‘Grand Canyon of the Yellowstone’ met de nabijgelegen watervallen en ook de Fishing Bridge. Hoewel we verbleven in West Yellowstone (betaalbaarder én meer te doen dan bij de accommodaties in het park) hebben we ook even een kijkje genomen bij het historische Old Faithful Inn. Ons verblijf in West Yellowstone zorgde er tevens voor dat we vaak bij zonsopkomst of zonsondergang onderweg waren en juist dan laten bizons zich veelvuldig langs de weg zien.

De volgende dag stond een bezoek aan de vele geisers, kokende modder en thermische poelen op het programma. Een prachtige omgeving die in het echt nog veel mooier en indrukwekkender is dan op de foto's. The Old Faithful, van alle geisers de meest actieve, doet haar naam eer aan door regelmatig haar kunstjes te vertonen, maar dit trok wat ons betreft toch net te veel toeristen.

Yellowstone verdient veel meer dan een bezoek van slechts twee dagen, maar helaas hadden wij niet meer tijd. De Big Blue Bear, Lake Haiyaha en de talloze geheimen die Yellowstone nog herbergt, hebben mij ertoe bewogen om snel maar weer te gaan plannen om deze regio nogmaals te bezoeken. Met de opgedane kennis en ervaring van mijn eerste trip kan ik een betere inschatting maken van hoeveel tijd we waar nodig hebben en wie weet kan ik dan zelfs Mount Rushmore op de route meepakken!