Costa Rica: Pura Vida

Als natuurliefhebber ben je in Costa Rica aan het goede adres. Zo zijn er regenwouden, vulkanen, nevelwouden, moerassen, maar ook tropische stranden. Daarnaast kun je er vele dieren spotten zoals apen, vogels, kikkers en natuurlijk de luiaard. Als je van cultuur houdt dan kun je Costa Rica beter overslaan. Het bezoek aan de hoofdstad San José heeft dan ook weinig herinneringen bij mij achtergelaten. Overdag kun je onder leiding van een gids een stadswandeling maken voor een kennismaking met het historische centrum om vervolgens souvenirs te kopen bij één van de marktjes. In de avond kun je heerlijk eten bij één van de vele restaurantjes die de stad rijk is. Na 1 dag heb je grotendeels de stad wel gezien en kun je verder het land gaan verkennen. Vanuit San José rijd je in korte tijd naar de Irazú vulkaan. De afstanden die je aflegt zijn sowieso nooit heel lang, want Costa Rica is maar net iets groter dan Nederland. Bij de actieve Irazú vulkaan kun je een kijkje nemen in het prachtige, gifgroen gekleurde kratermeer. Probeer dit op een heldere dag te plannen, vanwege de hoogte, want bewolking maakt de setting wel mysterieuzer, maar helaas zie je hierdoor niets meer van het meer.

In Costa Rica zijn er vele prachtige natuurparken. Omdat ik maar iets meer dan 2 weken had, heb ik helaas niet alle parken kunnen bezoeken. Ik heb een bezoek gebracht aan Sarapiqui, Rincón de la Vieja, La Fortuna en Palo Verde. Voor het ‘grote publiek’ zijn dit niet de bekendste namen, maar juist daardoor zeker de moeite van het bezoeken waard. Ik raad het aan om onder leiding van een gids een wandeling door de parken te maken. Met een gids zie je toch net meer, omdat hij/zij de plekjes weet waar dieren zich verschuilen.

Mijn eerste stop na San José was in Sarapiqui. Hier kun je een bezoek brengen aan het Tirimbina Reservaat en onder andere kaaimannen, luiaards en toekans spotten. Sarapiqui leent zich ook uitstekend voor meer actieve excursies. Zelf ben ik hier gaan raften op wild water wat ik echt geweldig vond. Het raften op zich is al leuk, maar de mooie natuur van Costa Rica maakt het nog net iets specialer. Onder begeleiding van een leuke ervaren gids hebben wij de rivier getrotseerd. De route varieert van heftige stromingen tot rustige stukjes. Halverwege maak je een stop om vers fruit te eten. Nadat we weer op krachten waren gekomen, vervolgden we onze weg naar het eindpunt. Als verrassing en om in stijl af te sluiten, hebben we de laatste stroomversnelling achteruit gedaan.

De Costa Ricaanse natuur is overdag fabelachtig mooi, maar vergeet niet om ook een keer ‘s avonds een wandeling door een natuurpark te maken. Gewapend met een zaklamp ga je samen met de gids op zoek naar verschillende diersoorten. Tijdens de wandeling zul je met name insecten en verschillende kikkersoorten spotten. En dan niet de kikkers/padden die wij gewend zijn in Nederland, maar mooie kleine kikkertjes met verschillende felle kleuren. Stevige schoenen zijn geen overbodige luxe met de soms gammele paadjes en de eventuele aanwezigheid van slangen.

De volgende stop was de regio Arenal welke bekend staat om zijn vulkaan. Helaas is het niet mogelijk om deze te beklimmen, maar in de regio is genoeg te beleven. Een aanrader: breng een bezoek aan de hangbruggen van Mistico. Veel toeristen gaan naar de hangbruggen van Monteverde, maar ik raad jullie deze aan vanwege de mooie natuur en het uitzicht dat je hebt over de vulkaan. Je kunt samen met een gids door het park, maar ook zonder is dit prima te doen omdat er maar één pad is. Dit pad voert je door het woud over diverse hangbruggen, variërend in lengte en hoogte en langs prachtige flora, fauna en uitzichten. Met een beetje geluk slingert er een aap voorbij of spot je een zeldzame slang!

Onderweg naar Rincón de la Vieja reden we meer richting het noorden naar moerasgebied Caño Negro, waar we onze auto inruilden voor een boot. Voor vogelspotters is dit gebied een waar paradijs. Samen met een gids voeren we over de Rio Frio noordwaarts richting de grens van Nicaragua. Onderweg hebben we verschillende dieren gespot waaronder apen, vele vogelsoorten en kaaimannen. De kapitein en de gids weten de juiste plekjes te vinden en leggen de boot dan stil om foto’s te kunnen maken.

Als je van een beetje spanning en avontuur houdt, is het een aanrader om te gaan ziplinen, wat op vele locaties mogelijk is. Na een korte uitleg en veiligheidsinstructies stap je in een busje dat je steeds verder omhoog brengt. Eenmaal boven sta je toch wel met klamme handjes en een beetje spanning op het platformpje. Nadat de instructeur je heeft vastgemaakt is het een kwestie van aftellen en gaan. De eerste keer is het nog een beetje spannend en doe je goed je best de juiste techniek onder de knie te krijgen, maar daarna kun je genieten van de omgeving en mooie natuur als je van de ene boomtop naar de andere zoeft.

Een van mijn laatste stops was in het Palo Verde natuurgebied. Ook deze regio is het leefgebied van onder meer verschillende tropische vogels, krokodillen en apen. Hier verbleef ik in een afgelegen haciënda in leuke houten lodges. De accommodatie op zich had al een mooie locatie in de natuur aan een zeearm, waar je ook al vele soorten vogels kunt spotten. Wel leuk voor de afwisseling: vanuit deze accommodatie wordt een excursie te paard door het natuurgebied aangeboden. De route brengt je langs het droge bos, de zoetwaterlagune, weilanden, zoutpannen en een mooi uitkijkpunt over de Golf van Nicoya.

Mijn laatste stop was in Manuel Antonio. Het Manuel Antonio Park combineert regenwoud met prachtige witte stranden, waarvan men beweert dat het misschien wel de mooiste van Costa Rica zijn. Helaas waren de weergoden ons niet gunstig gezind en hebben we hier enkel regen gehad. Een bezoek aan dit park kon helaas voor ons niet doorgaan en de mooie witte stranden waren dus bruin. In plaats van een bezoek aan het park ben ik een surf clinic gaan doen. Het regende pijpenstelen, maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken. Nat werden we immers toch wel. Na een korte instructie en op het zand te hebben geoefend, ging je met een instructeur de zee in. De zee was door het slechte weer onstuimig en dit resulteerde in flinke golven. Voor menig surfer zijn dit ideale omstandigheden, maar voor mij als beginner was dit niet echt het geval. Na zeer veel pogingen, kopjes onder en zoutwater happen is het me gelukkig toch een keer gelukt om even te blijven staan. Moe maar voldaan zijn we daarna naar de boulevard gelopen en hebben heerlijk gegeten bij één van de leuke tentjes.

Goede herinneringen bewaar ik ook aan de boottocht die we maakten vanuit Manuel Antonio. De dag begon bewolkt en regenachtig, maar vanaf het moment dat we de haven verlieten klaarde het op. Met een grote catamaran gingen we de zee op in de hoop dolfijnen en walvissen te spotten. Voor op de boot nam ik plaats om zo goed mogelijk zicht te hebben. Na ongeveer een half uurtje varen was het dan eindelijk raak, in de verte zagen we een walvis. Helaas is het niet gelukt dit bijzondere dier op foto vast te leggen, maar ik was al heel erg blij er überhaupt 1 gezien te hebben. Daarna zijn we nog een stukje verdergegaan om vervolgens voor anker te gaan om te kunnen snorkelen en de prachtige onderwaterwereld van dichtbij te aanschouwen. Een zeer aangename afwisseling, zeker als je last hebt van zeeziekte. Mocht je deze reis met je kinderen maken: op de catamaran zit een glijbaan, zodat je lekker het water in kunt glijden.

Als je in Costa Rica bent ontkom je niet aan de uitdrukking Pura Vida, letterlijk vertaald: puur leven. Maar eigenlijk omvat het alles dat met genieten te maken heeft. Costa Ricanen zijn mening dat je moet genieten, het goede leven vieren en proberen alles eruit te halen. Op verschillende momenten wordt deze uitdrukking je dan ook toegeroepen. Bijvoorbeeld als je een local vraagt hoe het met hem gaat, roept hij enthousiast terug: “Pura Vida”! Bij de zipline als je net bij het platform vertrokken bent roept de instructeur je toe: “Purva Vida”! En tijdens het raften gooiden we met zijn allen tegelijk de peddels omhoog en riepen “Pura Vida” als we weer een heftige stroming hadden overwonnen. Toen we opstegen voor de vlucht terug naar Nederland ving ik nog een laatste glimp op van Costa Rica en dacht ik bij mezelf: Pura Vida!


Terug naar alle blogs -->