De vrijheid tegemoet in Nieuw-Zeeland

Een bed, een koelkast en een waterkoker; drie weken leven op instant noedels, chips, boterhammen en rode wijn. In 2017 ben ik met een vriendin Nieuw Zeeland gaan verkennen in een authentieke ‘hippie van’.  Back to basic en genietend van de mooie natuur gingen we met een papieren landkaart op pad.

Aankomstplaats Christchurch, de grootste stad van het Zuidereiland, voelde dorps aan met veel parken en gezellige festiviteiten. Door de vreselijke aardbeving in 2011, die hier nog erg leeft, is de heropbouw nog altijd in volle gang. Hierdoor is de werkgelegenheid groot en trekken veel mensen, waaronder veel Europeanen, die kant op. Ook een Engelse jongen die we ’s avonds tegenkomen in een café is om die reden naar Christchurch gekomen. Het is echter niet zo dat de stad zijn charme is verloren door de vele bouwwerken, integendeel: het is een interessante en sfeervolle stad waar ik me wel thuis zou kunnen voelen.

Voor natuurliefhebbers zou het ‘land van de lange witte wolk’ eigenlijk verplicht op de bucketlist moeten staan. Het land heeft zóveel te bieden, dat het onmogelijk is om alles wat we hebben gezien in deze blog de aandacht te geven die het eigenlijk verdient. Vooral de uitgestrektheid van de gebieden is ons uitermate goed bevallen, dus als je het beu bent om in Nederland elke dag in de file te staan dan zal het je deugd doen om over het Zuidereiland te toeren, waar je met geluk niet meer dan 10 auto’s op een dag tegenkomt. Met name híer is de natuur zo overweldigend mooi; ijzige gletsjers, hoge bergen, lange kustlijnen, kraakheldere meren, het zuiderlicht, steile kliffen en wilde rivieren komen stuk voor stuk voorbij. En natuurlijk domineren de voor Nieuw-Zeeland zo karakteristieke schapen menig weiland, wat dan wel weer een beetje hetzelfde is als in Nederland. 

Op onze route passeren we Dunedin, Queenstown, Te Anau, Franz Josef; allemaal mooie plaatsen en absolute aanraders, maar ook zeker de kleine lokale dorpjes zijn de moeite waard om te stoppen. Of bijvoorbeeld de bijzondere ‘Cardrona Bra Fence’, een hek waar door de jaren heen de gewoonte ontstond hier bh’s aan te hangen. Een origineel en kunstzinnig geheel om te zien!

Het fijne van reizen met een camper, of in ons geval een hippie van, is vooral het bepalen van je eigen reistempo en het kiezen van je eigen route. Nieuw-Zeeland beschikt over een aanzienlijk aantal gratis campings. Je moet dan wel een wc in je camper hebben, of apart aanschaffen. Wild kamperen is daarentegen verboden, zo ondervonden wij helaas. Het kwam ons op een boete van 200 NZD te staan. Gelukkig werd deze na een goed gesprek met de politie, en het schrijven van een lange brief als boetedoening, uiteindelijk kwijtgescholden. 

Vanuit Picton maakten we de overtocht naar het Noordereiland, waar we aankwamen in Wellington. Dit was wel even een omslag. Als je me had verteld dat we in een heel ander land waren, had ik je meteen geloofd! We wisten echter wat het Noordereiland allemaal in zijn mars had en keken dus heel erg uit naar wat ons nog te wachten stond. Het is niet te vergelijken met het Zuidereiland, maar juist daarom is het zo leuk hoe beide eilanden elkaar aanvullen.

Aan activiteiten op het Noordereiland geen gebrek: klauteren en zwemmen door de Waitomo Caves om glimwormen te zoeken, die we dobberend op een band in het stromende water konden bezichtigen. Wandelen door het sprookjesachtige gebied van de hobbit in Hamilton – Waikato. Graven op het strand van Hot Water Beach om zo een natuurlijke jacuzzi te creëren. Genieten in warmwaterbronnen die je onderweg gewoon even tegen komt en waar je het rijk voor je alleen hebt. Wachten op een strand tot het weer vloed wordt, zodat je met de boot kunt vertrekken – die uren droog op de bodem ligt – of juist met kleren door het water heen moeten om terug bij je hippie van te geraken. En dan te bedenken dat deze voorbeelden slechts het topje van de ijsberg vormen…!

Een doel dat we voor ogen hadden tijdens deze reis, was het leren kennen van de eeuwenoude Maori cultuur. In de Bay of Islands, nog boven Auckland, raakten we met een aantal Maori’s aan de praat. We hebben in hun zelfgemaakte Waka-kano mogen varen, waarin ze ons meenamen naar het vissersdorpje Russel. Daar leerden ze ons om te vissen op een zeilboot en aan het eind van de dag mochten we genieten van onze vers bereide catch of the day. Ze hebben ons daarnaast een paar traditionele liedjes en dansjes geleerd, maar die zijn we inmiddels al wel weer vergeten. En ondanks dat hij ons vertelde dat de oorspronkelijke Nieuw-Zeelanders zijn uitgemoord door de Maori’s – Wait, what? - zijn het heel aardige mensen. Een erg waardevolle en educatieve toevoeging aan deze reis, en dat is nog een understatement. Er zijn overigens nog genoeg andere mogelijkheden om deze interessante cultuur te leren kennen, zoals in het Tamaki Maori Village of Whakarewarewa in Rotorua.

Rijdend in onze hippie van en turend over de eindeloos lijkende landschappen, voelde ik me bevoorrecht om zo’n schitterende reis te mogen maken. En wat is er mooier dan dit gevoel te delen met anderen? Ik help je dus met alle plezier bij het samenstellen van jouw droomreis naar Nieuw-Zeeland!

Terug naar alle blogs -->